W parny, letni dzień na peryferyjnych wyspach Karaibów Solman — korzystający z małych, lecz drogich wakacji — został porwany przez niesławną Guerrilla Warfare (GW). Gdy podsłuchał rozmowy porywaczy o okupach, wynegocjował własne uwolnienie, obiecując dostarczyć troje kolejnych zakładników w 24 godziny. I dostarczył — polegając jedynie na pieniądzach, uroku i charyzmie godnej najgroźniejszych przywódców sekt. Pod wrażeniem jego braku empatii dla innych turystów i niezwykłej zdolności zapewniania stałego strumienia „jednostek okupu” (ludzi), GW zaproponowało Solmanowi miejsce w swoich szeregach. Zgarniając najwyższy procent z okupów spośród wszystkich członków GW, Solman wygrał jeszcze zanim gra na dobre się zaczęła.